کنترل و دفع انگل هایی از جمله کک، شپش، کنه و راههای درمان آن : معمولا بزاق ناشی از گزش کک و شپش ، موجب بروز واکنش های حساسیت در انسان و حیوانات می شود . در ناحیه گزش احساس خارش و التهاب بروز می کند . بر اثر این خارش ، حیوان محل گزش […]
بد نیست ابتدا به این پرسش پاسخ دهیم که چرا باید دندان‌های سگ و یا گربه خود را مسواک بزنید؟ بیماریهای لثوی یکی از مشکلات رایج سلامت سگ و گربه هستند. در واقع، از هر ۱۰ سگ ۸ سگ بالای سه سال مشکلات دندان دارند. فرآیند بیماریهای لثوی را نمی‌توان برگرداند، اما با مراقبت صحیح میتوانید […]
خاک گربه چیست؟ گربه های غیر اهلی در طبیعت به صورت غریزی برای دفع ادرار و مدفوع زمین را حفر میکنند و پس از دستشویی کردن، روی آن را می‌پوشانند. در این بین گربه هایی که در خانه های ما زندگی میکنند و اهلی شده اند هم تمایل برای این کار را از اجدادشان به ارث […]
شاید این موضوع برای بسیاری از صاحبان خرگوش عادی باشد که خرگوششان چه داخل قفس چه وقتی برای بازی از قفس بیرون می آید تقریبا هرجا دلش میخواهد دستشویی میکند و همه جا کثیف میشود. باید بدانید به خرگوش‌ها هم میتوان آموزش داد که جای خاصی برای دستشویی کردن داشته باشند و این کار آنقدرها هم سخت نیست چون در طبیعت هم این جونده های دوست داشتنی برای دستشویی کردن جای خاصی را در نظر میگیرند و هر جایی دستشویی نمیکنند. بهترین سن برای شروع آموزش دادن جای دستشویی دو ماهگی است. البته به خرگوش‌های بزرگتر از ۸ هفته هم میتوان آموزش داد و فقط به صبر و حوصله و احتمالا زمان بیشتری نیاز دارید. همچنین بهتر است که خرگوش‌ها به محض قرار گرفتن در محیط جدید عادت کنند تا جای خاصی را به ادرار و مدفوع اختصاص دهند. برای خرگوش لانه مناسب تهیه کنید برای آشنا کردن خرگوش با خانه اش باید ۴۸ ساعت اول او را داخل خانه (لانه مخصوص) با آب و غذای کافی و کف پرشده از پوشال بگذارید و طی این مدت هرگز خرگوشتان را بیرون نیاورید. فقط کافی است به او توجه کنید تا مطمئن شوید آرامش دارد به این ترتیب متوجه خواهد شد هیچ خطری تهدیدش نمیکند. بعد از گذشت دو روز باید کف یک محفظه (که میتواند باکس دستشویی آماده خرگوش یا حتی یک ظرف پلاستیکی باشد) مقداری مواد بستر (موجود در پت شاپ خیریه حیوانات) بریزید، بخشی از پوشال کف لانه را که با ادرار و مدفوع خرگوشتان آغشته شده به مواد بستر اضافه کنید و محفظه را جایی قرار دهید که خرگوشتان بیشتر آنجا دستشویی میکنند (معمولا خرگوش گوشه های لانه را برای دستشویی کردن انتخاب میکند). از طرفی اگر دیدید خرگوش جای دستشویی اش را به این طرف و آن طرف هل میدهد، آن را به لانه بچسبانید. نکته بسیار مهم اینکه بهتر است خرگوش طی دوره آموزش دستشویی (بین یک هفته تا ده روز) داخل لانه باشد و حتی برای بازی هم به بیرون منتقل نشود. همچنین ظرف دستشویی و ظرف غذای خرگوش باید با دورترین فاصله از هم قرار گیرند. چطور خرگوش را به استفاده از ظرف دستشویی تشویق کنیم؟ ممکن است تا وقتی که خرگوش یاد بگیرد از جای دستشویی اش استفاده کند جاهای دیگر قفس هم خرابکاری کند. وقتی این اتفاق افتاد، اصلا او را دعوا نکنید. به جای دعوا سریعا جایی که دستشویی کرده را تمیز کنید و مواد بستر آغشته به ادرار یا مدفوعش را روی جایی که باید دستشویی کند بریزید. وقتی هم در جای مناسب و داخل ظرف دستشویی کرد به او تشویقی مخصوص خرگوش و جوندگان (قابل سفارش از پت شاپ خیریه حیوانات) بدهید. اگر ظرف دستشویی کمی کثیف شد، اشکالی ندارد و در اوایل کار نیازی نیست که مدام آنجا را تمیز کنید چون در این صورت خرگوش دیگر نمیتواند بین جاهای مختلف و تمیز لانه و ظرف دستشویی تفاوتی قائل شود. البته نباید ظرف بیش از حد کثیف باشد؛ فقط در حدی که خرگوش بوی ادرار و مدفوع را از آنجا استشمام کند. و اما اهمیت عقیم‌سازی هرچقدر هم که خرگوشتان سالم و مودب باشد، به محض اینکه به سن بلوغ برسد بهتر است او را عقیم کنید چرا که هم سلامتش را در آینده تضمین میکنید و هم از بروز عادت‌هایی مثل اسپری کردن ادرار یا علامتگذاری پیشگیری خواهید کرد. تعجب نکنید! خرگوش‌ها به کوپروفاژی معروفند یعنی بدن آنها دو نوع مدفوع تولید میکند؛ یک نوع مدفوع خشک و نوعی مدفوع تَر که در واقع دارای مواد مغذی است و با خروج از بدن توسط خرگوش خورده و باز هضم میشود. پس از دیدن این صحنه نگران نشوید و از تعجب شاخ در نیاورید! نویسنده: پریسا اصولی
با فرارسیدن فصل تابستان بازار مسافرتها هم حسابی داغ میشود. اگر جزو افرادی هستید که اهل سفرید اما بابت حیوان خانگی تان نگرانی دارید این مطلب مخصوص شماست! به کمک راهکارهایی میتوانید یک سفر عالی و فراموش نشدنی و البته راحت و بی دردسر با حیوانات خانگی داشته باشید.
یک دسر خوشمزه برای پرندگان کدو تنبل یکی از بهترین و با ارزشترین مواد غذایی برای پرندگان و البته پرندگان خانگی است. راحت ترین راه تهیه دسر کدوتنبل برای پرنده این است که کدو تنبل را به تکه های مربعی بریده و مدت ۳۵ تا ۴۵ دقیقه بخارپز کنید تا نرم شود. شما می توانید برای پرندگان کوچکتر مانند فنچ هم به مقدارهای کوچک کدو تنبل سرو کنید و همین مقدار را با توجه به بزرگ شدن اندازه پرنده ( ماکائو و طوطی سنگالی و…) بیشتر کنید. بد نیست بدانید تخم کدو تنبل هم از زمان های بسیار قدیم مورد علاقه طوطی ها بوده و آماده کردن آن بسیار راحت است. ابتدا تخمه ها را از کدو جدا کرده، تخمه ها را خوب شسته و همه تکه های چسبیده را جدا کنید. حالا باید بگذارید آهسته خشک شوند برای این منظور بهتر است تخمه ها را رو کاغذ مخصوص پخت (فویل های مخصوص آشپزی) بریزید. سپس با درجه ۱۸۰ درجه سانتیگراد به مدت ۳۰ دقیقه داخل فر بگذارید اما هر ۵ دقیقه یکبار باید تخمه ها را تکان دهید تا هم خوب برشته شوند و هم نسوزند. بعد از این مرحله اجازه دهید تخمه های کدو تنبل سرد شوند و این غذای خوشمزه را برای پرنده سرو کنید. نکته بسیار مهم اینکه حتما از فویل یا کاغذهای پخت نچسب استفاده کنید و مدام به تخمه ها سر بزنید چون مواد غذایی روی این ورق ها به سرعت میسوزند. به هیچ عنوان هم از تفلن و سایر ظروف فلزی نچسب استفاده نکنید چون باعث بروز مسمومیت میشود.
دلایل گاز گرفتن همستر اصولا همسترها چندان اهل گاز گرفتن نیستند به ویژه اگر از دوران نوزادی به عنوان حیوان خانگی نگهداری شده باشند اما گاهی اوقات پیش می آید که همستر گاز بگیرد که علتهای آن عبارتند از: اگر همستر شما تا به حال در مکان زندگی قبلی خود در دست گرفته نشده است وقتی که شما سعی میکنید آن را بغل کنید از شما میترسد. در واقع واکنش طبیعی همسترها در ترس گاز گرفتن است در این صورت مدتی طول میکشد به شما عادت کند. هنگام لمس کردن همستر دقت کنید که شما را گاز نگیرد زیرا ممکن است گاز گرفتن برای او عادت شود. همچنین زمانی که همستر خواب یا در لانه اش پنهان شده است یا غذا میخورد به او دست نزنید چرا که باعث ترس و عصبانیت حیوان می شود و ممکن است شما را گاز بگیرد. اگر محیط زندگی همستر نامناسب یا سر و صدای زیادی وجود داشته باشد، اغلب اوقات باعث آشفته شدن او می شود. گاز گرفتن معمولاً نتیجه ترس و اضطراب است و این موضوع را دلیلی برای وحشی بودن حیوان فرض نکنید. همسترها زیاد میخوابند و اگر شما آن ها را سریع و به یکباره بیدار کنید یا وقتی که خوابند آنها را بغل کنید ممکن است گازتان بگیرند. اگر شما سعی کنید دو همستر را که در حال دعوا هستند از هم جدا کنید ممکن است شما را گاز بگیرند و متوجه آن نشوند. وقتی همستر شما گرسنه است و دست شما بوی غذا را میدهد ممکن است شما را گاز بگیرد. اگر به هر دلیلی همستر شما را گاز گرفت با لحن تندی او را دعوا کنید چون همسترها هوش بالا و قدرت یادگیری زیادی دارند. همچنین نباید تا دو ساعت بعد از گاز گرفتن با او بازی کنید یا به او غذا و تشویقی بدهید.
باید و نبایدهای تنها گذاشتن گربه در خانه یکی از مشکلات صاحبان گربه این است وقتی مسافرت میروند،گربه شان را به چه کسی امانت دهند یا چگونه در خانه تنهابگذارند؟ خیلی ها بر این باورند گربه ها حیوانات مستقلی هستند و اگر آب و غذا و خاک تمیز در اختیارشان باشد تا چند روز میتوانند در خانه تنها بمانند. آیا واقعا همین طور است؟ نباید فراموش کنیم نگهداری گربه نسبت به دیگر حیوانات خانگی بسیار راحتتر است. گربه وقتی با صاحبش با مهربانی برخورد میکند که نیازهای اساسی اش برطرف شود. پس طبیعی است هنگامی که میخواهید به مسافرت بروید نگران گربه تان باشید چون احتمالا میدانید گربه ها حیوان هایی هستند که به خانه و صاحبشان بسیار وابسته میشوند و در محیط جدید هم استرس میگیرند. یادتان باشد برای این موضوع یک فرمول کلی ندارد. گاهی اوقات همین طور است اما کم نیستند گربه هایی که از مسافرت لذت میبرند. هنگامی که از خانه خارج میشوید به گربه استرس وارد میشود و گربه شدیدا احساس تنهایی میکند؟ اگر پاسختان مثبت است بهتر است هنگام خروج از خانه وسایلی که باعث راحتی و آرامش دوست کوچکتان میشود را فراهم کنید. اگر این کار را نکنید گربه احساس ناراحتی میکند و فکر میکند که صاحبش او را ترک کرده است. تنها گذاشتن گربه در خانه بخصوص موقع مسافرت که مدتش طولانی است، نوعی ریسک است و برای کمتر شدن خطرات این ریسک بهتر است موقع مسافرت کلید خانه تان را به یکی از دوستان و یا آشنایان بدهید که روزانه به گربه تان سربزند، برایش آب و غذای تازه بریزد، ظرف خاکش را تمیز کند و با کمی بازی کردن او را سرگرم کند. البته نیاز به گفتن است که هیچ کسی نمیتواند مثل خودتان گربه شما را دوست داشته باشد. بنابراین بهتر است شخصی را انتخاب کنید که رابطه بسیار خوبی با گربه تان دارد. برای تنها گذاشتن گربه باید چند نکته را در نظر بگیرید: اگر قرار است به مسافرت بروید و نتوانستید برای نگهداری از گربه تان کسی را پیدا کنید، حتما باید چندین ظرف آب تمیز و چند ظرف محتوی غذای خشک (نه خانگی و کنسروی و غذای تر چون فاسد میشود) در نقاط مختلف خانه البته قابل دسترسی برای گربه قرار دهید. برای تازه ماندن آب نیز میتوانید از آبخوریهای اتوماتیک استفاده کنید. همچنین استفاده از ظرف غذاهای اتوماتیک گزینه بسیار مناسبی است. همچنین بسته به تعداد روزهایی که نیستید باید ظرف خاک محتوی خاک تمیز برایش بگذارید. گربه نباید بیشتر از ۴ روز در خانه تنها بماند چون این تنها گذاشتن بسیار خطرناک است. اگر مجبور شدید چند روزی از گربه تان جدا شوید ممکن است هنگام بازگشتتان ۴ تا ۵ روز گربه کمی عصبانی شود یا حتی در جای نامناسب مثلا روی مبل یا تخت دستشویی کند. این نوعی اعتراض است و باید آن را جدی بگیرید. اگر مجبور شدید گربه تان را چند روزی پیش یکی از دوستان یا اقوام بفرستید احتمالا حیوان دچار استرس شده و به زمان نیاز دارد تا در جای جدید احساس راحتی کند. حتی ممکن است در گوشه ای پنهان شود و آب و غذا نخورد یا در محلی غیر از خاک دستشویی کند. متاسفانه در برخی از گربه ها اضطراب جدایی از صاحب میتواند سلامت گربه را به شدت تهدید کند و کار به دامپزشک بکشد. بنابراین با توجه به اخلاق و روحیه گربه تان رفتار کنید و او را پیش هیچ غریبه ای نفرستید.
روشهای مراقبت از حیوانات بعد از جراحی اعمال جراحی در حیوانات خانگی، ممکن است به صورت انتخابی (مثلا عقیم کردن) یا در صورت بروز مشکلی در سلامت حیوان با هدفی خاص انجام شود. میزان موفقیت یک جراحی تا حدود زیادی به مراقبت های بعد از آن بستگی دارد. حتی در برخی موارد بحرانی، نجات جان بیمار به مراقبت دارهایی بستگی دارد که پس از جراحی در بیمارستان یا منزل باید استفاده شود. نکات زیادی وجود دارد که لازم است صاحبان حیوانات در جهت کمک به بهبودی حیوانات خود مورد توجه قرار دهند تا هرچه سریع تر به سلامت کامل باز گردند. پس از انجام هر عمل جراحی، بیمار باید در طول مدت به هوش آمدن به مکانی آرام و ساکت منتقل شود. در این مدت لازم است به طور مدام حیوان تحت نظر باشد. بهتر است، بستر نسبتا بزرگ و راحتی برای استراحت حیوان در نظر گرفت. قرار گرفتن روی بستر خشک و تمیز سبب جلوگیری از عفونت های ثانویه در محل بخیه ها و شکاف جراحی خواهد شد. بیماری که تحت عمل جراحی طولانی مدت قرار گرفته اند و یا حیوانات پیر و ناتوان، لازم است تا زمانی که قادر به خوردن و آشامیدن نشده اند، از راه وریدی سرم غذایی دریافت کنند. زمان خوردن و آشامیدن حیوان پس از عمل جراحی بسته به نوع عمل متفاوت است. در برخی از جراحی های دستگاه گوارش، حتی لازم است تا ۴۸ ساعت غذا در اختیار حیوان قرار نگیرد. صرف نظر از نوع جراحی، توصیه می شود تا زمان به هوش آمدن کامل حیوان، آب و غذا داده نشود. پس از به هوش آمدن کامل، ابتدا حجم کمی آب در اختیار بیمار قرار داده و در صورتیکه تا چند ساعت استفراغ رخ نداد، حجم بیشتری آب و سپس غذا در اختیارش قرار گیرد. در مورد جراحی های دستگاه گوارش (مری_ معده و یا روده ها) توصیه می شود ترکیب غذایی داده شده به حیوان تا چند روز به صورت نرم و حریره ای و فاقد چربی باشد مانند: برنج کته، سیب زمینی له شده به همراه گوشت یا مرغ له شده. بهتر است غذا به دفعات زیاد و هر بار با حجم کم به حیوان داده شود. نکته دیگری که باید مورد توجه صاحب بیمار قرار گیرد، درجه حرارت بدن حیوان است. در مورد حیواناتی که پس از جراحی و در زمان به هوش آمدن دچار افت درجه حرارت شده اند، باید از کیسه آب گرم و یا حوله گرم جهت گرم نگه داشتن بدن حیوان استفاده شود. تا زمانیکه حیوان هوشیاری کامل خود را به دست نیاورده و خوابیده است، بهتر است به طور متناوب به سمت راست و چپ تغییر حالت داده شود. حتی گاهی می توان حیوان را به روی جناغ سینه قرار داد. گاهی ممکن است، حملات ناگهانی عصبی پس از اتمام جراحی در طول به هوش آمدن، در نتیجه اثر برخی از داروهای بیهوشی رخ دهد. اینگونه حملات معمولا کوتاه مدت بوده و بدون نیاز به درمان خاصی برطرف می شوند و جای هیچگونه نگرانی نیست. لازم است به طور روزانه بخیه ها کنترل شوند و علائمی نظیر قرمزی، تورم و یا ترشحات، جدی محسوب شود و با دامپزشک جراح مشاوره صورت گیرد. نباید حیوان محل بخیه ها را گاز گرفته و یا لیس بزند. لیس بیش از حد اطراف ناحیه برش، سبب التهاب و حتی عفونت خواهد شد و علاوه بر آن گاز گرفتن در برخی موارد موجب باز شدن بخیه ها و تحریک ناحیه می شود. اگر نمی توانید مانع گاز گرفتن و لیس زدن محل جراحی شوید احتمالا باید از قلاده الیزابت برای حیوان استفاده کنید. این قلاده دور گردن حیوان قرار گرفته و مانند قیف، سر حیوان را در خود جای میدهد و مانع رسیدن دهان به محل بخیه ها خواهد شد. گاهی لازم است جهت جلوگیری از دست کاری موضع عمل توسط حیوان (خصوصا اگر ناحیه عمل در سر و گردن حیوان باشد) با بانداژ کردن پنجه ها حیوان را کنترل کرد. ممانعت از آسیب های خودی توسط خود حیوان از مهمترین نکات در پرستاری از بیمار پس از عمل جراحی است. معمولا بخیه ها پس از ۱۰ الی ۱۴ روز کشیده می شد. در این مدت مساله بسیار مهم محدود کردن فعالیت و تحرک حیوانات خصوصا در مورد حیوانات فعال و پر انرژی است. فعالیت بدنی زیاد می تواند باعث بروز برخی مشکلات پس از جراحی، از قبیل خونریزی یا باز شدن بخیه ها شود. کاهش تحرک حیوان احتمالا باعث یبوست خواهد شد. بنابراین در این زمان از دادن غذاهایی که عامل یبوست هستند باید پرهیز نمود. در طول مدت بعد از عمل جراحی تا زمان برداشت بخیه ها، باید روزانه بخیه ها را کنترل نمود و از سالم بودن آنها مطمئن شد. بهتر است حداقل تا ۵ روز پس از عمل حیوان حمام نشود. این موضوع باعث می شود تا محل بخیه ها بدون بروز عفونت، التیام یابد. ممکن است حیوانی نسبت به مواد نخ بخیه حساسیت داشته باشد و در موضع یک عفونت خفیف ایجاد شود. اگر چه این اتفاق نادر است اما باید مورد توجه قرار گیرد. معمولا بعد از جراحی توسط جراح مطمئن، حیوان خیلی سریع به وضعیت بدنی طبیعی خود باز می گردد. حتی ممکن است این اتفاق در مدت یک تا دو روزه روز رخ دهد اما در صورتی که تا چندین روز بعد از جراحی حال حیوان خوب نیست حتما باید به دامپزشک مراجعه کنید. پس از اعمال جراحی حیوان باید تا چند روز جهت تقویت و تسریع درمان و همچنین پیشگیری از بروز عفونت، دارو (مثلا آنتی بیوتیک یا مسکن) دریافت کند که این ها می توانند تزریقی یا خوراکی باشند که توسط دامپزشک معالج تجویز میشود و حتما لازم است توصیه های دارویی دامپزشک را جدی گرفته و به دقت و به موقع به کار برد. در صورتیکه حیوان علائمی از حضور درد را نشان داد، می توان از دامپزشک خواست که داروی ضد درد مناسب معرفی نماید. از دیگر عوارض احتمالی جراحی ها خونریزی است. مثلا این عارضه پس از جراحی های طحال دیده میشود. خونریزی شدید باعث کاهش فشار خون و در نتیجه، کاهش اکسیژن رسانی به بافت های بدن خواهد شد. گاهی خونریزی به صورت پنهان در داخل حفره بدن رخ می دهد که تشخیص آن دشوار خواهد بود. برخی از علائم که میتوانند نشان دهنده یک خونریزی در نقطه ای از بدن باشند عبارتند از: رنگ پریدگی مخاط، نبض ضعیف و ضربان قلب با تعداد بالا. این ها باید بعد از جراحی به طور دقیق تحت کنترل قرار گیرد. با مراقبتی صحیح و دلسوزانه و کنترل دقیق وضعیت بیمار می توان به بهبود هرچه سریعتر حیوان و کاهش عوارض پس از جراحی کمک کرد.
بدون شک سگها و توله سگها هم درست مثل انسان ها دچار بیماریهای مختلفی میشوند اما چون سیستم ایمنی توله ها پایین است و به ویژه تا قبل از تکمیل دوره واکسیناسیون در معرض بیماریهای مختلف قرار دارند باید بیشتر مراقب وضعیت سلامتشان باشیم. حالا سوال اینجاست اگر توله سگتان مبتلا به بیماری شده شما چگونه تشخیص میدهید؟ به کمک این ۸ مورد میتوانید براحتی تشخیص دهید که آیا توله سگ سالم است یا خیر. ابتدا اطمینان حاصل کنید کهآیا توله سگتان به خوبی غذا میخورد و آب مینوشد؟ اگر تا ظرف مدت سه روز سگ شما خورد و خوراک خوبی نداشت باید سریعا با دامپزشک مشورت کنید. به صدایسگتان گوش دهید. خیلی از توله سگها بخاطر شیطنت و بازیگوشی واق واق میکنند و از خود سر و صدای زیادی تولید میکنند اما اگر توله سگ شما هیچ یک از این صدا ها را نداشت، ناله میکرد یا حتی ساکت گوشه ای ساکت بود باید سریعا به دامپزشک مراجعه کنید . بهخوبی توله سگتان را زیر نظر بگیرید. اگر او تمام روز دراز کشیده و خوابیده بود این احتمال وجود دارد که یا بیمار شده باشد یا صدمه دیده باشد. بنابراین بهترین کار مراجعه دامپزشک است. آیا توله سگتان به طور مداوم استفراغ میکند؟ ایناصلا طبیعی نیست و بدون هیچ معطلی باید او را پیش دامپزشک ببرید . مدفوع و ادرار توله سگتان را روزانهبررسی کنید. ادرار یا مدفوع غیرطبیعی مثلا خونی یا اسهال میتوانند نشانه های خطرناکی باشند؛ به ویژه اگر حیوان تب داشته باشد. هر صبح هنگامی که توله سگتان از خواب بیدار میشود و هر شب هنگامی که توله سگتان میخواهد بخوابد نقاط مهم بدنش مانند گوشها ،چشمها،دهان، دندانها، بینی، پنجه ها و … را بررسی کنید و مطمئن شوید که مورد مشکوکی وجود ندارد . دمای بدن توله سگتان را هر چند روز یکبار چک کنید .تبیا سرما و لرز میتواند علامت بروز مشکل باشد. بهوضعیت پوست و موی توله سگتان دقت کنید. مثلا ریزش بیش از حد موها ،پوست نامطلوب، تیره، قرمز و کدر و … میتوانند علائم وجود مشکلی باشند. البته ریزش مو در نژادها مختلف، متفاوت است و میتواند فصلی یا ژنتیکی یا ناشی از کمبود ویتامین و مواد معدنی باشد. پس حتما درباره این موضوع با دامپزشک صحبت کنید.
Persian
Arabic
Chinese (Simplified)
Dutch
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish
Turkish